آیا پس از تشخیص وجود تنگی شریان کرونری، همه تنگی‌ها باید تحت مداخله باز کردن با آنژیوگرافی (ری و اسکولاریزاسیون) قرار گیرد؟
مطالب مرتبط:
- بالون زدن و تعبیه استنت. // انواع استنت ، // عوارض آنژیوپلاستی درمان اینترونشنال (مداخله ای)
- بالون زدن و گذاشتن استنت PCI یا جراحی باز بای پس قلب CABG کدام درمان ارجح است؟
- جراحی عروق کرونری قلبی (جراحی بای پس قلبی). ، عوارض جراحی باز عروق قلب
پاسخ صحیح این سوال، خیر می‌باشد. ارزیابی فیزیولوژیک شدت تنگی یک جزء اساسی در درمان بیماران آترواسکلروتیک مزمن و حاد می‌باشد. هر چند تنگی شریانهای اپیکاردی کرونری موجب کاهش خونرسانی حداکثری میوکارد می‌تواند باشد، اما اولا هر ضایعه انسدادی عروق قلبی از نظر بالینی و کلینیکی مهم نبوده و ممکن است علائم بالینی یا ایسکمی مهمی در قلب بواسطه تامین نیازهای خونرسانی قلبی از ورای تنگی کرونری یا به کمک عروق کلاترال (که به تدریج با افزایش تنگی آترواسکلروتیک، از نظر تعداد و قطر افزایش می‌یابند) ایجاد ننماید.
در چنین شرایطی باز کردن رگ با استنت یا جراحی باز بای پس کرونری معمولا سود زیادی به همراه نداشته و فقط خطرات و عوارض اینترونشن را به بیمار تحمیل کند. دوما در برخی موارد علارغم وجود تنگی‌های متوسط شراینی اپیکاردی کرونری، ممکن است علائم بیمار بدلیل اختلالات میکروسیرکولاتوری در عروق ریز مقاومتی (عروق داخل میوکاردی) باشد که در چنین شرایطی علارغم باز کردن رگ با استنت با جراحی باز کرونری، علائم بیمار از بین نرفته و باقی می‌ماند. در چنین شرایطی فقط درمان دارویی با هدف بهبود در عملکرد عروق ریز مقاومتی کافی می‌باشد. اختلال در ذخیره جریان کرونری و یا وازودیلاتاسیون آندوتلیوم بدون وجود ضایعه انسدادی مهم عروقی کرونری که منجر به علائم بالینی آنژین قلبی بدون یافتن اختلال مهم توجیه کننده در آنژیوگرافی بیماران، در زنان شایع‌تر از مردان بوده و موید ایسکمی متابولیک می‌باشد که بر پیش آگهی نیز تاثیر منفی دارد. دو مورد از شایع‌ترین فاکتورهای مختل کننده جریان خون در عروق ریز قلبی، مستقل از شدت تنگی کرونر عبارتند از: هیپرترونی بطن چپ به هر دلیل (از جمله هیپرتانیون مزمن یا اختلالات دریچه‌ای و…) و پاسخ مختل آندوتلیوم به وازویلاتورهای درونی همانند نیتریک اکساید (در زمینه ریسک فاکتورهای عروق کرونری از جمله مصرف سیگار و برخی مواد غذایی پر کلسترول یا مواد توکسیک برای آندوتلیوم و….).
ارزیابی ارزش فیزیولوژیکی تنگی شریان کرونر قلب:
به سه روش میسر است: ۱- انجام تست ورزش: در صورتی که تست ورزش منفی واقعی باشد، تنگی رویت شده در آنژیوگرافی اهمیت فیزیولوژیکی نداشته و با نظر پزشک معالجتان ممکن است نیاز به باز کردن تنگی رگ قلبی نداشته باشید. ۲- استفاده از استرس اکوکاردیوگرافی ۳- استفاده از اسکن پرفیوژن رادیونکلئوتید قلب که دو روش اخیر روش جایگزین تست ورزش بوده و در بیمارانی که نمی توانند تست ورزش بدهند یا نتایج تست ورزش قطعی نیست انجام می شود.
آیا ممکن است رک کرونری قلب گرفته شده باشد اما درمان آنژیوپلاستی با استنت یا جراحی باز قلبی پیشنهاد نشود؟
تکلیف چیست؟ آیا پزشکان از درمان قطع امید کرده اند؟
درمان تنگی یا انسداد عروق کرونری قلب سه راه دارد:
اول درمان طبی (دارو درمانی ) ،
دوم درمان اینترونشن غیر تهاجمی ( آنژیوپلاستی و بالون زدن و گذاشتن استنت )
سوم جراحی باز پیوند عروق کرونری (بای پس عروق کرونری قلب). که مهمترین راه درمان هنوز دارو است.
در دودسته از بیماران، درمان طبی به درمان مداخله ای (آنژیوپلاستی یا جراحی باز قلبی ) ترجیح داده می شود. توجه داشته باشید که پزشکان با سبک و سنگین کردن سود نوع درمان با عوارض احتمالی این تصمیم را می گیرند و خیلی سلیقه ای نبوده و معیار های علمی زیادی دارد وبه شدت بیماری کرونری ، مرحله بیماری، علائم بیمار و فانکشن کلاس بیمار، بیماری های همراه، سن بیمار و… بستگی دارد که از حوصله و توان این مقاله خارج است و صد البته به تصمیم و نظر بیمار هم بستگی دارد.
گروه اول بیماران کم خطر تر که درمان طبی دارویی در انها بهتر از قبول ریسک و خطر جراحی باز قلب یا حتی آنژیوگرافی و سپس بالون زدن و تعبیه استنت (اینترونشن PCI) است .
دسته دوم گروهی بیماران پر خطر برای مداخله که این بیماران برای آنها آنژیوپلاستی و تعبیه استنت و نیز عمل جراحی نامناسبند و علارغم بیماری کرونری قلب پر خطر ، بدلیل ریسک بالای مداخله (آنژیوپلاستی یا جراحی) در این بیماران ، درمان دارویی درمان مناسب خواهد بود. خیلی از بیماران فکر می کنند که اگر عمل نشوند و با درمان دارویی شوند به معنی قطع امید پزشکان بوده و زندگی دیگر تمام شده است در حالیکه اینطور نبوده و پزشکان بر اساس مطالعات قبلی و اندیکاسیون های مشخص علمی، درمان داروئی را برای بیمار مناسبتر از هر مداخله ای میدانند .
در برخی موارد این چنینی ، درمانهای جایگزین مثل بازتوانی قلب بویژه با روش فشارنده متناوب تقویت شده خارجی (EECP ) مناسب است. با پزشک خود در این مورد مشورت کنید .
گردش خون کولترال عروق قلبی چیست ؟
بدنبال انسداد قابل توجه یکی از عروق کرونری، قسمتی از پروفیوژن کرونری مورد نیاز بیمار از طریق کانال‌های کلاترال کرونری از عروق دیگر تامین شده و مانع ایسیکمی شدید ناحیه مربوط می‌شود. هر چند پدیده آترواسکروز مزمن‌تر باشد احتمال تشکیل عروق کلاترال بیشتر است.
تشکیل عروق کلاترال با دو مکانیسم آرتریوژنز و آنژیوژنز رخ می‌دهد. با افزایش شدت تنگی به بیش از ۷۰ درصد و کاهش فشار دیستال کرونری در طی استراحت که در نتیجه با افزایش گرادیان فشاری بین کلاترال‌های ریزو عروق مبداء و افزایشShear Stress آندوتلیال در عروق کلاترال که با رشد عروق کلاترال بواسطه نیروهای فیزیکی همراه خواهد بود و نیز در پاسخ به ایسکمی مکرر القا شده بواسطه استرس که منجر به بیان فاکتورهای رشد آندوتلیال عروق می‌گردد، موجب رشد عروق کلاترال ریز قلبی (آرتریوژنز) و تشکیل عروق کلاترال جدید(آنژیوژنز) خواهند شد.
مطالب مرتبط:
- معاینه بیماران قلبی عروقی // نوار قلب (الکتروکاردیوگرافی = ECG ) در سکته قلبی // آنزیم های قلبی در سکته قلب
- آترواسکلروز (تصلب شرایین) چیست؟ // درد سینه (آنژین) // پنج علت مهم و کشنده درد سینه
- سکته های قلبی (انفارکتوس میوکارد): علائم، تشخیص و درمان به زبان علمی // سکته قلبی به زبان ساده // علت سکته (انفارکتوس ) قلبی نارسایی قلبی // کاردیومیوپاتی ها // کاردیومگالی یا بزرگ شدن قلب آنژیوگرافی، بالون زدن و تعبیه استنت. // انواع استنت ، // عوارض آنژیوپلاستی درمان اینترونشنال (مداخله ای)
- بالون زدن و گذاشتن استنت PCI یا جراحی باز بای پس قلب CABG کدام درمان ارجح است؟
- جراحی عروق کرونری قلبی (جراحی بای پس قلبی). ، عوارض جراحی باز عروق قلب
- آیا پس از تشخیص وجود تنگی شریان کرونری، همه تنگی‌ها باید تحت مداخله باز کردن با آنژیوگرافی قرار گیرد؟
- آشنایی با عوامل خطر بیماری قلبی
- قلب سالم
- علائم بیماریهای قلبی عروقی
